bir zamanda ben

antropia yunan dansları topluluğu var şimdi mesela. hatta dün gece ses tiyatrosu'ndaydılar. biz de hazır ve nazır oradaydık. şahane bir gösteri sundular bize diyeyim de manevî menajerlik yapmış olayım. hehehe.
neyse, kimdir nedir derseniz bakın bu sitesi derim ben de size. yakın duralım, seyit ali aral'ın dediği gibi.

aç karnına şarap içmeyin! hele kötü şarapsa hiç içmeyin. onu rakıyla falan karıştırayım da demeyin sakın. bir gece bunların hepsini yaptıktan sonra dünya sizden 9 kez uzaklaşmışken ve beyoğlu'nda yürümeye çabalarken karşınıza uğur polat adlı ademoğlu'nun çıkmaması için dua edin. hayır biliyorum saçma oluyor, aptal aptal sırıtıyorsunuz filan, adam gayet bıyıklı gülüyor. töbe tanrıma.

ha, mesela hadi bu oldu diyelim eskaza. eve geldik bi şekilde, artık uyuyacağız. işte bu anda kardeşimiz mesaj atmasın mesela: abla televizyon izle! yok artık, niye? ya, izle sen.

a evet ne güzel, ne cici. bravo. alkış. yolunuz açık olsun, yıldızınız parlasın, süzgecimden geçtiniz, eminim.

giderken not: anti-empatik olduğumu savunan çok sevgili poema insurrectum*, yazılarını okumayı çok istedim ama biloğun bir gün içinde nedense "sadece davetli kullanıcılara açık" ibaresini almış. evet, tuhaf bir ilişki oluyor bu galiba. farkındayım, hatta alıştım bile. her oyunun bir kuralı var demek ki, demek ki bu oyunda kuralları sen koyuyorsun. neyse işte, niye uzatıyorum. blog kapalı, ilgine.

* kimdir anacım bu? sorusu için "deli cevat'tan aylak adam'a" başlıklı posta bakınız bi zahmet. yani lütfen.