patrooooon, koş! görüşmeye bi kız çocuu göndermişler.

idi dünün özeti bence. ancak bu kadar kız çocuu olunabilirdi iş dünyasında. sanki iş dünyası fırfırlı bi etek, ben de üstüne sonradan dikilmiş kelebek.
benim en çok önemsediğim o mini mini ayrıntılar, küçücük detaylar kimsenin umrunda değil. herkes süzülmüş, damıtılmış faydalı bilgi bekliyor. sanki tuhaf bi sensörleri var; işlerine yarayan bi şey anlatmaya başlayınca birden gözleri kocaman açılıyor, doğru tuşa bastığını anlıyorsun, onun dışındaki yerler hı hı hı hı evet sesleri içinde yitip gidiyor.

biliyorum iş dünyası, iş dünyasından iş dünyası olmamasını beklemek kız çocukluğunun dik alası.

o diil de bi radyo var: fg. future generation herhal. orada bi şarkı çıkıyor 5 keredir falan. hep son 15 saniyesini yakaladığım için de elimdeki "sunshine", "open up your eyes", "magical feeling" kelimelerinden çok affedersiniz hiçbir cacık olmuyor. bu şarkıyı, söyleyenini falan bulsam ne güzel olur.