elhamra

değişiklik yaptım ben, uzun zamanlardan sonra. (sen henüz göremesen de bu değişimi sevgili okuyucu, sabır sebat diyorum ben sana. elbet göreceksin çünkü. en geç bu akşam görünür kılmaya gayret edeceğim, sırf senin hatrın için).
nedenine gelince: siyah iyidir, yalındır özdür. ama bazen renk gerekir, hem de feci hâlde gerekir. işte o zaman bi tıkla aydınlanır (mış) bilog. yeni öğrendim ben.
ama hayat böyle değil bittabî. ufacık bir değişim için yıllar gerekebiliyor bazen. belki daha da fazlası. hem her zaman sonuç müspet olacak diye bir kaide de olmoor, olamoor.
zaten "değişik" öyle bir kelimedir ya: nasıl buldun yeni tarzımı? hmmmm, değişik. nasıl yani, iyi mi kötü mü? bi şey söyleeeeee.
söyle ki garantiye alayım kendimi. çünkü bir şey illa ki olumlu ya da olumsuz olmak zorunda.
ama şu zamanlar öyle zamanlar değil, di mi bilog? ikimiz de biliyoruz bunu. çünkü yer sarsıldı azıcık. tutunamayanlara öykündük belki kim bilir. neyse maksadımız sebep/neden-sonuç ilişkisi kurmak değil şu anda. çünkü bu maksadını aşmak olur, biiiiiiir ve ben çok çok çok karışığım zaten, bu da iki. arsızım bi de çoğu zaman. sustum ama ilk defa. sahiden.


an itibarıyla masamın ilginç bir manzarası olduğunu, yani beklenmedik bir binaya baktığını keşfettim. ama ısrar etmeyiniz, neresi olduğunu asla söylemem, söyleyemem.





gayrışahsî mühim not: perihancım madencim döktürmüştü yine cumartesi günkü radikal'de. bi okuyun derim ben.faideli çünkü. gönül açmasa da göz açıyor,açtırıyor.