dönüş yolunda minibüse biner binmez kelimeler uçuşuyordu kafamda zaten. bu güne dair bi şeyler yazılmalıydı. heidi en sadık ve en eski okuruyla buluştu çünkü bugün. her ne kadar vefasız maymun diye anılsa da adı, bu bilog ve bu kadın böyle sadık, böyle ince düşünceli ve içten bir okuru o kadar sık bulamıyor. bu bilog oluşmadan daha o vardı. bu yazıları yazan kadın daha heidi adının arkasına gizlenmeden o vardı. şimdi ben onu anlatırken bu eskimiş kelimelere sarılmadan daha o vardı. hep okuyordu. ani bir adımın en sakin ve en güzel yüzüydü. hayatın karmaşasında kaybolsak da vardı işte hep o. umarım hep de olur.
okuyorsun biliyorum, bugün için çok teşekkür ederim sana. anlayarak dinlediğin için ve dinleyerek anladığın için...
-o onun elemanlığı.
-evet, yutan eleman ama. : )
3 Şubat 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder