esin özbek ve yadırganası merak. hedefi değişken tuhaf bir rahatsızlık hissi. iyileşme isteği. bu iş çok zor yonca sorunsalı.

sabah gazete büfesinde 24 sayfalık bir uykusuz'la ve içinde mini 7. yaş eki olan bir penguen'le karşılaşmak beni ancak bu kadar mutlu edebilirdi herhalde.
uykusuz'un içinde esin özbek'e ve "kız olmaktan tiksindiğim anlar"a rastlamak da bu kadar şaşırtabilirdi herhalde.
o diil de esin özbek evlenmiş geçen yıl. kiminle acaba?

o da diil de julio medem usulü bir kadercilik geliyor aklıma hep. B, A'nın sevgilisi. C, D'nin sevgilisi. ama B, karikatür çizer ve sever bir kişilik olarak D'ye hayran. D, C'yi terk ediyor. B ile A ayrılıyorlar. C ile A başka bir zamanda tuhaf rastlantılarla tanışıp sevgili oluyorlar. iki ay sonra da bir daha buluşmamak üzere başka başka yollara gidiyorlar.

A, C'den sonra nefret etmeyi öğreniyor, kadere daha da çok inanıyor ve ruhunun iyileşmesini mayıs başında bir akşamüstü lacivert bir arabanın kapısına sıkışan parmağının iyileşmesine bağlıyor. gün sayıyor...