ahmet uluçay

sabah sabah okunan tek bir cümle insanı acı bir kuvvetle omuzlarından aşağıya bastırıp koltuğa çiviler mi? çiviler. çünkü ahmet uluçay öldü.
sinema "yapan" bir adamdı, sinemayı tekrardan yazdı. yıllar önce izlediğimde nasıl günlerce aklımdan çıkmadıysa karpuz kabuğundan gemiler yapmak, onun da aklında hep sinema vardı. içinde hep bir deniz vardı, bozkırında deniz kabukları yarım kaldı.

ölümü anlayamazsın, ölümle uzlaşamazsın.

ama bildiğim bir şey varsa eğer bu günden sonra sinema yarım kalır; sinema dili ve anlatım -her ne demekse- yarım kalır; kendi elleriyle bıkmadan usanmadan kurduğu en kristal gerçeklik tuzla buz...
gitme be adam! ya da sinema peşinden gelsin...