gitara her dokunuşun ışıklı bir kayboluş, her vuruşun o karanlık, o ayla aydınlanan sahneye doğru giden küçük bir adım şimdi.
güneşin çıktığını görmeden şehirden ayrıldığında ben bir de gün yüzüyle gördüm o sahneyi.
şimdi başka bir dünya'yı dinlerken aklımın içinde bu fotoğraf sevişiyor.
gel ışığım gel, gel güneşim gel...
ışıkla, güneşle, o sahneye.
2 yorum:
ama ama.. bu kadar güzel söylenmez ki.. gelesi geliyor insanın.. dönüşleri varken de pek gözü almıyor.. =/
android: dönüşümüzü bile bile gittik, "son gün" birazdan başlayacaktı biliyorduk. ama o gidiş son şansımızdı. ağaçlı bir patikadan geçip gittik. iyi ki gittik. gidiniz siz de. dönüşler değil belki ama gidişler çok güzel. adım adım...
Yorum Gönder