29 Mayıs 2007

pencere önü çiçeği

ben pencere önü çiçeği oldum. yok yok öyle değildi, pencerenin önünde çiçek var. sonra pervaz var. sokak var. yüzümde akşam rüzgârı, kulağımda müthiş huzurlu bir ses. sol taraftan buram buram ıtır kokusu. sonra minicik bir kuş. beş kat aşağıda.
telefonda heidi çözümlemeleri. heidi isviçre'de yaşar. ikide birde araraririiiiiii der. ama peter demez. çünkü peter küçük yaşta olgunlaşmış bir çocuktur, ailesine destek olmak için keçi çobanlığı yapmaktadır. o hiçbir zaman ararariri demez. işte bütüüüüüüün bu nedenlerden dolayı demez. böyle bir ciddiyetsizlik yapmaz. belki de racona terstir. ama alpler'in raconunu bilemeyiz.
sonra gülünür. sokaktan geçenler bu sıdıka pozundaki kıza bakarlar. böyle kel, bıyıklı, göbekli amcalar ve yaşlı bir teyze. utanılır ve kafa usulca içeri sokulur.
ıtır koklanır. bu post yazılır.
dı dım dım dım.

"pencere önü çiçeği" diye bir şarkı mı vardı sanki? bıreynsıtorming... bülent ortaçgil?

1 yorum:

Adsız dedi ki...

der işte der der der araririririiiiiiiiiii :]