balo sevinci

bin atlı önceki gece güney çimlerde çocuklar gibi şendik. güney güney olalı böyle şenlik görmüş müydü bilmiyorum ama ben görmemiştim. herkes daha bi büyümüş sanki dört senede, ya da takım elbise yüzünden bana öyle geldi.
usturuplu başlayan yemek, çimlerde çıplak ayakla dans etmeye kadar vardı. okulu sayfiye yeri olarak görmenin muhteşem zevkini tatmak bünyelerde derin izler bıraktı. okulun güvenliği beni ayakkabılarımı giymeye ikna etmeye çalıştı birkaç kez - çünkü çimlerde cam varmış - lakin müspet bir sonuç alınamadı. e sonunda o camlar benim ayağıma battı mı, battı. acıdı mı? hayır, hiç sanmıyorum.
ters ışıkta ve düz ışıkta çekilmiş onlarca fotoğrafım var şimdi. koskoca dört seneyi devirdik boun'da kristofır, biliyorsun. neler neler var o dört senenin içinde, anlatsam şaşırırsın. ben 17 değilim artık, 22'yim. arada koskocamaaaaaan bi fark var.

(benim fikrimi sormadan beni mezun eden okuluma buradan teşekkürlerimi gönderiyorum. kim dedi size ben mezun olmaya hazırım diye! okul beni al, okul beni sar, bağrına bas!)
for rizıns of pırayvisi, fotoğraf paylaşmıyorum ama siz beni, siyah küçük elbisemi, yüksek topuklarımı, 32 dişimi ve sonsuz sevincimi aklınızda bir kareye yerleştiriverin kuzum.



heidi mezuncuk oldu, çiçekli zamanlar bunlar, tadını çıkarmalı.