minnok!

işte bis buna minnok diyorus efendim!

sorarım size böyle bir güzellik olabilir mi? ve hemen cevaplıyorum, olamaz.

kedilerin en sevdiğim yeri boyunlarının altıdır. çünkü sıcaktır, beyazdır, görece temizdir. bu hanımcım da bunu biliyormuş gibi gerine gerine poz veriyor objektife.amacına öyle odaklanmış ki flaştan irkilmiyor bile.nereye bakıyor kendileri diye merak ederseniz bi parça peynirli sandviçe. : ) işte bunu seviyorum ben galiba. yani hayvanlar doğallar,düzler,ellerinden geldiğince anlaşılırlar.insanlar gibi değiller.(cümleye gel, sanki insan gibiler demiş biri.) her neyse işte,bu yüzden sevelim,koruyalım,sevdirelim.ama öyle ilkokul nasihatı olmasın bu. ilişki kuralım, ciddîye alalım,dinleyelim, yaaaaaaa,öyle mi yaptı sana, vah vah diyelim. özellikle de evsiz olanları. şöyle bir göz teması kurmak bile yeterli inanın. içinizden geliyorsa da okşayın mutlaka.ama gelmiyorsa zorlamayın zira hemen çakarlar durumu ve öyle bi bakış atarlar ki size çok utanırsınız.

"gelecekte kedi-köpek annesi olmandan korkuyorum" demişti bana bi arkadaşım bi zamanlar.hani vardır ya öyle anneler, sokakta görürsünüz.ağaç diplerine falan mama bırakırlar. yazın su koyarlar sağa sola. düşünüyorum da neden olmasın,değil mi?olsun bence.

işbu metni burada sonlandırır, hayvan dostlarına fiyakalı bi selâm yollarım. ehu ehu.

ama bi şi söyliyeyim mi, hava acayip sıcak.