bir şairin ölmezi

bir şairin ölmesi vardır. bir şairin ölmezi yoktur.
bir şairin bahar gelince ölmesi vardır.
o şairi seven bir kadın öldüğünü gazeteden öğrenirse sabah, kahvesini içemez olur.
onun yaşama sevinci bir daha tazelenmeyecek diye düşünür.
ölüm dururken köşede yaşama sevincine asılır.

yaşayabildiğine sevinmeyi gören/gösteren şair bir adamın ölmesi martta kar yağması gibi bir şeydir. herkes bilir ki martta kar yağabilir. yağınca da herkes der ki: "ama bahardayız ya artık!"

iyimser bir gül açsın yanaklarında.